- colloquor
- col-lŏquor ( conl- ), cūtus, 3, v. dep., to talk together, converse, to hold a conversation, a parley, or a conference (in good prose); constr. commonly cum aliquo, inter se, or absol.; in Plaut. several times as verb act. with acc.(α).With cum aliquo, Ter. Hec. 1, 2, 56; Cic. Brut. 60, 218; id. Tusc. 1, 41, 98; id. Div. 1, 30, 64; id. Att. 16, 8, 1; id. Fam. 1, 9, 10; Nep. Paus. 2, 4:(β).
cum aliquo per aliquem,
Caes. B. G. 1, 19; Nep. Alcib. 5, 3:cum aliquo per litteras,
Cic. Fam. 1, 7, 1; id. Att. 6, 1, 24:cum aliquo de aliquā re,
Nep. Dion, 2, 4.—With inter se:(γ).hoc uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos,
Cic. de Or. 1, 8, 32:multum inter se usque ad extremum tempus diei conlocuti sunt,
id. ib. 1, 7, 26; id. Div. 1, 41, 90; Auct. B. Afr. 56; Curt. 8, 4, 14:inter se multum de aliquā re,
Cic. de Or. 1, 7, 26.—Absol.:(δ).deinde utrique imperatores colloquuntur simul,
Plaut. Am. 1, 1, 69; Ter. And. 5, 6, 10; id. Eun. 2, 3, 76; Caes. B. G. 1, 43; 1, 47; Cic. Q. Fr. 2, 8 (10), 1; Liv. 3, 36, 2; Curt. 7, 1, 24; 8, 13, 24 al.—With acc. of person:te volo, uxor, colloqui,
Plaut. Am. 3, 2, 17; id. As. 1, 2, 24; 3, 1, 20; id. Most. 3, 2, 96; id. Men. 2, 3, 82; id. Mil. 4, 2, 18; id. Ps. 1, 3, 16; 1, 3, 22; id. Trin. 5, 2, 11; 5, 2, 26; cf.:de his rebus, quas tecum colloqui volo,
Nep. Them. 9, 4.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.